Verse en voedzame stokslabonen voor jouw moestuin

Stokslabonen – Phaseolus vulgaris

Stokslabonen, ook wel bekend als spekbonen, zijn een geliefde groente in de moestuin vanwege hun hoge opbrengst en eenvoudige teelt. Deze klimplanten vormen lange peulen die vers kunnen worden geoogst en hebben een karakteristieke volle smaak. Stokslabonen groeien langs stokken of rekken omhoog, waardoor ze weinig horizontale ruimte innemen en ook geschikt zijn voor kleinere tuinen. Ze vormen een prachtige groene wand in de tuin en zorgen gedurende de zomer voor een rijke oogst van verse bonen.

koop stokslabonen

Plantenpaspoort

Paspoort Stokslabonen (Phaseolus vulgaris)
Bijnamen	Spekbonen, klimbonen, stokbonen
Bekendste soorten	Blauhilde, Cobra, Neckarkönigin
Type plant	Klimmende eenjarige plant
Standplaats	Volle zon
Waterbehoefte	Gemiddeld, regelmatig water geven
Giftigheid	Rauwe bonen zijn licht giftig en moeten worden gekookt voor consumptie
Stekken	Vermeerdering door zaaien in het late voorjaar
Typerende kenmerken	Lange klimmende stengels, dikke peulen, eetbare bonen na koken
Verzorging	Gemakkelijk te verzorgen, maar vereist ondersteuning om te klimmen

Stokslabonen soorten uitgelegd

Stokslabonen zijn verkrijgbaar in verschillende soorten die variëren in kleur, vorm en smaak. Een bekende variëteit is de Blauhilde, een spekboon met paarse peulen die tijdens het koken van kleur verandert maar een heerlijke, volle smaak behoudt. De Cobra is een groene variant met lange, rechte peulen en een hoge opbrengst, ideaal voor verse consumptie en inmaken. De Neckarkönigin staat bekend om zijn stevige peulen die dik en vlezig zijn, wat deze boon zeer geschikt maakt om te koken of te stomen. Al deze soorten delen een voorkeur voor een zonnige plek en hebben ondersteuning nodig om goed te kunnen klimmen. Dankzij hun diverse kleuren en smaken zijn stokslabonen een waardevolle aanvulling voor elke moestuin, waar ze een overvloed aan verse bonen leveren in de zomer.

Groei en bloei van de stokslaboon

Stokslabonen groeien als krachtige klimplanten en ontwikkelen lange, stevige stengels die zich rond stokken of hekwerk wikkelen om omhoog te klimmen. Deze bonen kunnen een hoogte bereiken van twee tot drie meter en hebben stevige ondersteuning nodig om hun volledige hoogte te bereiken. Na het zaaien in het late voorjaar ontwikkelen stokslabonen zich snel en vormen al snel bloemen, gevolgd door peulen. Vooral op een zonnige plek en in goed doorlatende grond groeien stokslabonen met een hoge snelheid en leveren ze een grote oogst. Door hun verticale groei zijn ze ideaal voor moestuinen met beperkte ruimte. Stokslabonen, met hun snelle en efficiënte groei, zijn een praktische keuze voor tuinders die een hoge opbrengst van verse bonen willen.

Stokslabonen

De standplaats van stokslabonen

Stokslabonen hebben een zonnige standplaats nodig om goed te groeien en hun karakteristieke dikke peulen te vormen. Minstens zes uur direct zonlicht per dag zorgt ervoor dat de planten krachtig en gezond blijven. De grond moet goed doorlatend en licht vochtig zijn; deze bonen houden niet van natte wortels en groeien beter wanneer de bodem tussen gietbeurten kan opdrogen. Voor een optimale groei hebben stokslabonen stevige ondersteuning nodig, zoals stokken of een hekwerk, waaraan ze zich kunnen vasthechten. Door hun verticale groei zijn ze geschikt voor compacte moestuinen en zelfs voor teelt langs muren of hekken. Een zonnige, goed doorlatende plek helpt bij het verkrijgen van een rijke oogst, en stokslabonen gedijen goed in een zonnige hoek van de tuin.

Overige informatie en verzorgingstips voor en over stokslabonen

Algemene verzorging: Stokslabonen zijn gemakkelijk te verzorgen. Geef ze een zonnige plek en een goede ondersteuning om recht omhoog te groeien.
Water geven: Houd de grond licht vochtig, vooral tijdens warme en droge periodes. Zorg ervoor dat de grond niet te nat wordt, omdat stokslabonen gevoelig zijn voor wortelrot.
Voeding: Over het algemeen is geen extra bemesting nodig omdat stokslabonen stikstof uit de lucht binden. Voeg eventueel wat organische mest toe in het voorjaar om de groei te bevorderen.
Snoeien en bijknippen: Snoeien is meestal niet nodig. Verwijder wel regelmatig dode bladeren en zwakke scheuten om de plant gezond te houden.
Oppotten en verpotten: Hoewel stokslabonen het beste in de volle grond groeien, kunnen ze ook in grote potten worden gekweekt, mits er voldoende ondersteuning is.

Mijn stokslabonen ziet er ziek uit, wat nu?

Hoewel stokslabonen over het algemeen gezonde planten zijn, kunnen ze last krijgen van ziekten en plagen zoals bladluizen, bonenkevers en schimmels. Bladluizen kunnen de bladeren en stengels aantasten en verzwakken de plant. Ze kunnen worden verwijderd met een harde waterstraal of een mild insecticide. Bonenkevers vreten aan de peulen en kunnen bestreden worden door aangetaste delen te verwijderen. Schimmelziekten zoals roest en meeldauw komen voor in vochtige omstandigheden; zorg daarom voor voldoende luchtcirculatie rondom de planten en vermijd wateroverlast. Door regelmatig te controleren en de juiste groeiomstandigheden te bieden, blijven stokslabonen gezond en leveren ze een rijke oogst.

De stokslaboon: wist je dat…?

Stokslabonen zijn niet alleen smakelijk, maar ook nuttig voor de bodemgezondheid. De wortels bevatten stikstofbindende bacteriën die stikstof uit de lucht halen en in de bodem afgeven, wat bijdraagt aan de bodemvruchtbaarheid en andere planten ten goede komt. Dit maakt stokslabonen een uitstekende keuze in wisselteelt om de grond te verrijken. Bovendien zijn ze een rijke bron van eiwitten, vezels en vitamines, waardoor ze een voedzame toevoeging zijn aan diverse gerechten. Door hun veelzijdigheid en milieuvriendelijke voordelen zijn stokslabonen een waardevolle keuze voor elke moestuin.